Ιστορία του Πόρτο Ράφτη
Το λιμάνι του Πόρτο Ράφτη ήταν ένας σημαντικός εμπορικός τόπος μέχρι την κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Τα ονόματα των αρχαίων οικισμών γύρω από τον κόλπο του Πόρτο Ράφτη ήταν Στείρια, Πρασιές και Κορώνη και ανήκαν στην παράκτια (παραθαλάσσια) φυλή Πανδιόνη, σύμφωνα με τη διαίρεση της Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας από τον Κλεισθένη στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.
Το λιμάνι του Πόρτο Ράφτη δεν χρησιμοποιείται πλέον ως εμπορικό λιμάνι λόγω περιβαλλοντικών ανησυχιών, αλλά διαθέτει οργανωμένη μαρίνα για μικρότερα σκάφη αναψυχής με παραθαλάσσια εστιατόρια και καφετέριες. Το λιμάνι αυτό ήταν το σκηνικό της εκκένωσης των συμμαχικών στρατευμάτων μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα στα τέλη Απριλίου 1941.
Αξιοθέατα του Πόρτο Ράφτη
Εκκλησίες
Ερείπια και μνημεία του μεσαίωνα, εποχής που ήταν αρκετά διαδεδομένος ο Χριστιανισμός στην περιοχή, βρίσκονται σε διάφορα σημεία της περιοχής, και αρκετές Παλαιοχριστιανικες Βασιλικές, οι οποίες σώζωνται όλες σε χαμηλά ερείπεια.
Ανάμεσα στις νεόδμητες εκκλησίες είναι και ο Ελληνορθόδοξος Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα, ο οποίος βρίσκεται στο νότιο άκρο του όρους Περατής, ακριβώς στην ακτή μιας μεγάλης παραλίας που έχει πάρει το όνομά της από την εκκλησία.
Βέβαια μία από τις πιο γνωστές εκκλησίες της περιοχής είναι η Αγία Μαρίνα, ένας Ελληνορθόδοξος ναός που βρίσκεται στον δρόμο προς το Αυλάκι και ιδρύθηκε το 1951, γύρω μάλιστα από τον οποίο κτίσθηκε και απτύχθηκε όλη η τοποθεσία, που τα χρόνια της ανέγερσής (1951) αριθμούσε ελάχιστες κατοικίες.